ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ & Η ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Το πολιτικό
σύστημα ταρακουνιέται συθέμελα και ρευστοποιείται. Ο δικομματισμός καταρρέει.
Πολιτικά κόμματα κατακερματίζονται. Αναδεικνύονται νέοι πολιτικοί συσχετισμοί.
Πολλοί Πολίτες υποψιασμένοι πλέον αισθάνονται αμήχανοι μπροστά σε αυτές τις
κοσμογονικές αλλαγές.
Βιώνουμε τη
μεγαλύτερη οικονομική κρίση που γνώρισε ο τόπος μας και επίκειται η μεγαλύτερη
ενδεχομένως εθνική καταστροφή, αν αποτύχουμε να βρούμε θετική για τα λαϊκά
στρώματα διέξοδο. Με τα μνημόνια, τις περικοπές, τις ανατροπές σε εργασιακά,
ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα, την επιτήρηση από υπερεθνικά όργανα,
γίνεται πλέον λόγος για ανεπίτρεπτο περιορισμό της Εθνικής μας κυριαρχίας και
για ουσιαστική πτώχευση της Κοινωνίας.
Θα ήταν παράλογο
μέσα σε όλη αυτή τη δίνη το πολιτικό σύστημα να μείνει ανέπαφο. Διάφοροι
καλοθελητές όμως επιχειρούν να τρομοκρατήσουν το λαό ισχυριζόμενοι, ότι δεν
υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, με πολυκομματική Βουλή δεν θα έχουμε ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις
και ο τόπος μπορεί να οδηγηθεί σε ακυβερνησία
και αναρχία !!!
Λες και το
πανίσχυρο δικομματικό σύστημα, που ελέω κυρίως εκλογικού νόμου λειτούργησε από
το 1974 έως σήμερα, δεν ευθύνεται για το σημερινό μας κατάντημα. Λες και σε
όλες σχεδόν της χώρες της Ε.Ε., που έχουν κυβερνητικές συνεργασίες, η κατάσταση
είναι χειρότερη.
Το κομβικό
λοιπόν ερώτημα και διακύβευμα δεν είναι αν ζούμε το τέλος της Μεταπολίτευσης
που γνωρίσαμε και ζήσαμε, αλλά αν σχεδιάζουμε τη νέα Μεταπολίτευση, απαλλαγμένη
από στρεβλώσεις και σφάλματα του παρελθόντος. Τη νέα Μεταπολίτευση που θα
μπορεί να εμπνεύσει τους Πολίτες, να τους προσδώσει αισιοδοξία και ελπίδα για
το μέλλον.
Σε αυτή τη νέα
Μεταπολίτευση δεν θα πρέπει να έχουν θέση:
·
αρχηγικά κόμματα δίχως εσωκομματική δημοκρατία και ζωή
·
Πολιτευτές παλιάς κοπής, Μαυρογιαλούροι των προηγούμενων
δεκαετιών, που υπόσχονταν τα πάντα στους πάντες, υιοθετούσαν κάθε συντεχνιακό
και τοπικιστικό αίτημα, κυκλοφορούσαν με δύο γραβάτες (μαύρη και ανοιχτόχρωμη)
για να τις συναλλάζουν τρέχοντας από γάμο σε κηδεία και από βαφτίσια σε
μνημόσυνα, ήταν παρόντες σε κάθε δεξίωση, παρέλαση, τελετή και
ξημεροβραδιάζονταν στην ΤV, αντί να
λύνουν τα προβλήματα του κόσμου
·
Το μαύρο πολιτικό χρήμα, η αδιαφάνεια στα οικονομικά των
κομμάτων, η διαπλοκή κομμάτων με ΜΜΕ και επιχειρήσεις, οι κρυφές «επιταγές» των
πολιτικών προς τους επιχειρηματίες
·
Το τεράστιο σπάταλο και πελατειακό κράτος, όπου τα κόμματα
εξουσίας διόριζαν τους κολλητούς τους και το στελέχωναν με αποτυχημένους
πολιτευτές
Στη νέα
Μεταπολίτευση θα πρέπει να επιλέγονται υποψήφιοι:
·
που μπαίνουν στην πολιτική για να προσφέρουν και όχι για να
κερδίσουν
·
που δεν είναι καριερίστες πολιτικοί, είναι αυτόφωτοι και όχι
απλώς γόνοι πολιτικών, δεν φοβούνται το πολιτικό κόστος
·
ξέρουν να σκέφτονται πλανητικά – ευρωπαϊκά και εθνικά και
ταυτόχρονα να δρουν τοπικά προς το συμφέρον της Χώρας και της τοπικής Κοινωνίας
·
τοποθετούν το δημόσιο συμφέρον και το κοινό καλό πάνω από το
προσωπικό και κομματικό τους συμφέρον και την εκλογική τους επιβίωση
Οι Πολίτες
διαθέτουν λαϊκό αισθητήριο. Στις επικείμενες εκλογές δεν θα επιβραβεύσουν το
πολιτικό σύστημα που μας οδήγησε στο χείλος του γκρεμού και υποθήκευσε το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας.
Σε αυτές τις
εκλογές οι Πολίτες διαισθάνονται ότι μπορούν να ανατρέψουν το πολιτικό
κατεστημένο, να αλλάξουν το πολιτικό τοπίο και τα πρόσωπα, έτσι ώστε η Χώρα μας
με σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό να οδηγηθεί σε θετική διέξοδο από την
κρίση. Διαφαίνεται ότι ο λόγος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ βρίσκει ανταπόκριση
και μένει να αποδειχτεί στις κάλπες σε πιο βαθμό οι Πολίτες θα τη στηρίξουν και
θα της δώσουν δύναμη να διαδραματίσει τον ουσιαστικό και προοδευτικό της ρόλο.
Παναγιώτης
Χατζηγεωργίου
Υποψήφιος Βουλευτής Δράμας
